W Polsce występują dwa gatunki miodów spadziowych; jest to tzw. spadź liściasta (pochodzi najczęściej z drzew lipy) oraz spadź iglasta. Są zbierane przez pszczoły z wydzielin pasożytujących na liściach tych drzew owadów: (mszyc lub czerwców).
Miód spadziowy z drzew liściastych ma barwę jasno do ciemnobrunatnej. Zapach słaby lekko korzenny, mało słodki, łagodny. Ulega średnioziarnistej krystalizacji. Polecany na nerki i drogi moczowe. Korzystnie działa także na wątrobę, drogi żółciowe, przewód pokarmowy i jelita.
Informacje pochodzą z książki: Hołderna-Kędzia E., Kędzia B., Miody odmianowe i ich zdrowotne walory, Toruń 2005.
Miód spadziowy z drzew iglastych pozyskiwany jest przez pszczoły ze spadzi roślin iglastych takich jak: jodła świerk, sosna i modrzew. W Polsce przeważają miody ze spadzi jodłowej i świerkowej. Miód płynny ze spadzi iglastej ma barwę ciemną, od zgniło-zielonej, poprzez brązową do prawie czarnej. Miody spadziowe wiosenne są zwykle jaśniejsze od miodów spadziowych letnich. Po skrystalizowaniu miody spadziowe przybierają barwę ciemnobrązową z odcieniem szarym lub zielonkawym. Miody spadziowe charakteryzują się dużą lepkością i większą gęstością (są cięższe) w porównaniu z miodami nektarowymi. Krystalizują trudno i nierównomiernie przyjmując postać drobnokrystaliczną lub grudkowatą – dotyczy to miodów o zabarwieniu jaśniejszym. Natomiast miody ciemnobrunatne mają konsystencję niejednorodną tzn. ulegają rozwarstwieniu na część stałą i płynną.
Na szybkość krystalizacji miodu spadziowego ma wpływ zawartość melecytozy (trójcukier). Podczas suchej i ciepłej pogody miód spadziowy zawierający dużo melecytozy krystalizuje w plastrach w ciągu kilku dni przybierając szare zabarwienie. Miód taki zwany jest miodem kamiennym lub cementowym. Miody spadziowe w smaku są dość łagodne, mało słodkie, czasem mogą być gorzkawe lub kwaśne. Miody spadziowe charakteryzują się wyższą zawartością związków azotowych, mineralnych, dekstryn, enzymów, kwasów organicznych i substancji antybiotycznych. Oprócz cukrów prostych (glukozy i fruktozy) oraz sacharozy i melecytozy zawierają one inne rodzaje cukrów jak: rafinoza, galaktoza i mannoza.
Miody spadziowe z drzew iglastych odznaczają się aktywnością antybiotyczną. Ze względu na wysoką zawartość biopierwiastków makro i mikroelementów miód ten powinien być stosowany w okresie rekonwalescencji, u osób z hiperwitaminozą, anemią oraz pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Stosowany także w stanach zapalnych dolnych dróg oddechowych, w chorobach przemiany materii, chorobach przewodu pokarmowego, chorobach serca, naczyń krwionośnych, miażdżycy oraz schorzeniach nerek, chorobach reumatycznych i schorzeniach skóry.
